گزیدگی مار یا عقرب : در هر صورت، اولین و مهم‌ترین اقدام در مواجهه باگزیدگی مار یا عقرب، تماس با پزشک یا خدمات اورژانسی است. ایشان می‌توانند راهنمایی‌های دقیق تری برای درمان مناسب ارائه دهند.

در صورتی که شخص توسط مار یا عقرب نیش بخورد، انجام اقدامات سریع و موثر می‌تواند زندگی او را نجات دهد. در ادامه، اقداماتی که پس از گزیدگی مار یا عقرب لازم است انجام داده شوند را ذکر می‌کنم:

1. فوراً اطراف محل نیش را بسته و محدود کنید: اگر نیش را روی دست یا پا دریافت کردید، آن عضو را بسته بندی کرده و در حالی که نیش را به خود گرفته‌اید، به نقطه قرارگیری فراخوانی کمک بپردازید.
2. کمک درمانی فوری: به محض اینکه می‌بینید شخص توسط مار یا عقرب نیش خورده است، فوراً به خدمات اورژانس یا مراکز درمانی محلی تماس بگیرید و به آنها اطلاع دهید.
3. آرامش بخشیدن به شخص: شخص مصاب را در موقعیتی که به او احساس آرامش بخشی کند قرار دهید. توصیه می‌شود تا او در حالت نشسته باشد و قدم‌های اضافی نکند.
4. جلوگیری از تحرکات زیاد: تحرکات زیاد می‌تواند باعث تسریع جریان سم در بدن شود. بنابراین، شخص را تشویش ندهید و از تحرکات زیاد پرهیز کنید.
5. حفظ اطلاعات در مورد نیش: اگر ممکن است، اطلاعاتی مانند نوع مار یا عقرب، زمان نیش، محل نیش و نشانه‌های احتمالی را یادداشت کنید. این اطلاعات به پزشکان کمک می‌کند تا تشخیص دقیق‌تری برای درمان قرار دهند.
6. انجام اولین کمک‌های اولیه: اگر دسترسی به کیت ضد سم مار یا عقرب دارید و توانایی استفاده از آن را دارید، بر اساس دستورالعمل‌های موجود عمل کنید.
7. حفظ نبض و تنفس: اگر شخص دچار ناراحتی، تنگی نفس یا از دست دادن آگاهی شود، باید نبض و تنفس او را مداوماً بررسی کنید.
8. حمل به مرکز درمانی: در صورت لزوم، فوراً شخص را به مرکز درمانی نقل دهید. توجه داشته باشید که هر چه سریعتر شخص به مکان مناسب برای درمان منتقل شود، شانس بهبود او افزایش می‌یابد.

تشخیص مار سمی از غیرسمی می‌تواند بر اساس چندین عامل صورت گیرد، از جمله:

1. شناسایی مار: اولین گام در تشخیص نوع ماری که فرد با آن در تماس بوده است، اهمیت دارد. اگر امکانش باشد، عکسی از مار یا توصیف دقیقی از آن کمک زیادی به تشخیص می‌کند.

2. نحوه نیش زدن: معمولاً مارهای سمی دارای دندانه‌های سمی در دهانشان هستند که برای نیش زدن استفاده می‌کنند. اگر فرد با یک مار دندانه‌دار مثل کبریتک آمریکایی یا مارهای دیگری باشد که دارای دندانه‌های سمی هستند، احتمال سمی بودن آن بیشتر است.

3. علائم و نشانه‌ها: نشانه‌هایی مانند درد شدید در نقطه نیش زدن، تورم، خارش، احساس عملکردی نامنظم، سردرد، تهوع و استفراغ می‌توانند به وجود آمدن سمی بودن را نشان دهند.

1. فوراً تماس با خدمات اورژانسی: در صورت نیش زدن مار یا عقرب، بلافاصله با خدمات اورژانسی تماس بگیرید. اطلاعات مربوط به مار یا عقرب مورد تماس، مانند نوع، اندازه، و نحوه رفتار آن، می‌تواند به پزشکان کمک کند تا درمان مناسب را فراهم کنند.
2. به خاطر داشته باشید واکنش آنافیلاکتیک نیست: در بسیاری از موارد، واکنش‌های شدیدی به نیش مار یا عقرب رخ نمی‌دهد، اما همچنین باید آمادگی برای واکنش‌های آنافیلاکتیک داشته باشید که شامل آنفولاکسی است که می‌تواند وضعیت حیاتی شما را تهدید کند.
3. به استراحت بپردازید: فرار از محل حادثه می‌تواند باعث شدت علائم شود. بنابراین، سعی کنید در صورت امکان به استراحت بپردازید و حرکت نکنید.
4. اطمینان حاصل کنید که سمیت مار یا عقرب باشد: اگر مطمئن نیستید که مار یا عقرب با شما تماس داشته باشد، برای اطمینان از سمیت آن و تشخیص مناسب، حتماً به مرکز درمانی مراجعه کنید.
5. جلوگیری از ترقی واکنش های آلرژیک: در صورتی که مشکوک به واکنش‌های آلرژیک هستید، اطمینان حاصل کنید که در دسترس دارید. اگر داروهای ضدآلرژیک یا آدرنالین در دسترس دارید، آنها را استفاده کنید.
6. اعمال فشار مناسب: اگر می‌توانید بدون خطر، فشار مناسبی بر روی نقطه نیش زدن اعمال کنید، این کار می‌تواند کمک به کاهش جریان خون و شیرینگ مواد مسمویت سمی در اطراف محل نیش زدن کند.
7. عدم استفاده از روش‌های سنتی: از روش‌های سنتی مانند جوشیدن محل نیش زدن یا برش دادن محل نیش زدن بپرهیزید، زیرا ممکن است موجب تشدید عوارض و وخامت‌ها شوند.